We krijgen veel klanten over de vloer die vaak kniezen, angst hebben of een fout denkpatroon hebben over zichzelf.
Volgens de theorie van RET ontstaan problemen vooral door de manier waarop we aankijken tegen de gebeurtenissen die ons overkomen, of die ons zouden kunnen overkomen in de toekomst.
De kern van de RET komt erop neer dat het niet de gebeurtenissen (A) in je leven die bepalen hoe je je voelt (C) maar de manier waarop je tegen die gebeurtenissen aankijkt (of: de manier waarop je jezelf van het belang van die gebeurtenissen overtuigt) (B).
Door te oefenen kunnen de overtuigingen (B) worden veranderd. Dit kan op zo'n manier dat ze beter (realistischer, van minder tot niet irrationeel) bij de situatie (A) aansluiten. Een gevolg is dat het gevoel (C) dat hierbij hoort beter aansluit, positiever is: gevoelens van ontreddering, angst, woede, schaamte, minderwaardigheid e.a. worden minder frequent en kunnen vaker vermeden worden.
Sommigen hebben de indruk dat het rationele aspect van deze therapie erop is gericht om het gevoel (de emotie) uit te schakelen of te verzwakken. Maar niets is minder waar. Het gaat erom dat er in nieuwe situaties, en in de verwerking van oude situaties, een reëel beeld wordt gevormd van de werkelijkheid.
Het ABC model
A = aanleiding, oorzaak
B = Wat denk je daarbij, welke overtuigingen heb je
C = Welke gevolg, welke gevoelens
Een concreet voorbeeld
A = Ik moet morgen een vergadering voorzitten en ik heb dat nog nooit gedaan
B = Ik zal dat niet kunnen, ik ga me belachelijk maken, ik zal iets fout doen of mijn tekst vergeten, men zal me uitlachen
C = angst, stress, klamme handen, onzeker, hartkloppingen, zweten..
Vraag jezelf in dit geval af. Wat is het ergste dat me kan overkompen? Is het zeker dat het zo zal gebeuren? Zou het ook goed kunnen gaan? En als het fout loopt, is het dan zo een enorme ramp? Breng de zaken dus meer terug naar de feiten in plaats je te laten beïnvloeden door jouw (foute) gedachten.
Vaak gebruik ik ook dit trucje om met mezelf iets af te spreken rond deze gedachten.
Bijvoorbeeld, stel ik mezelf volgende vragen. Heeft het enige zin hier NU over na te denken? Kan ik er Nu überhaupt iets aan veranderen door erover na te denken? Ik spreek daarna met mezelf af deze gedachten voor nu in een ‘doosje’ te stoppen en er niet meer aan denken. Mocht er alsnog iets vervelends gebeuren herhaal ik mezelf, dan bekijk ik het dan wel.
Geloof me…eens je dat onder de knie hebt zal je veel minder kniezen…
Sandra Bonny
